Osteopathie is een manuele geneeswijze waarbij er getest en behandeld wordt volgens de volgende drie systemen: het pariëtale systeem (botten, spieren, pezen, banden), het visceraal systeem (de organen met hun functie en ophanging) en het cranio-sacraal systeem (de connectie tussen schedel en staartbeen met de ruggemergzak en het hersenvocht).
De osteopate gaat op zoek naar bewegingsverlies in het lichaam en herstelt deze. Dit bewegingsverlies kan ontstaan als gevolg van een ongeval, operatie, slechte voedingsgewoontes, stress,… Hierdoor functioneert het lichaam minder goed wat leidt tot klachten. De klachten kunnen zich situeren ter hoogte van de wervels of gewrichten, de organen of de schedel.
De osteopate gaat steeds op zoek naar de oorzaak van de klacht. Zo kan bijvoorbeeld een geblokkeerde nekwervel migraine uitlokken. Een ander voorbeeld zijn lage rugklachten die mogelijks kunnen worden veroorzaakt door een verstoorde darmfunctie, verstoorde nierfunctie…
Lees meer
Osteopathische principes:
De interactie tussen structuur en functie
Het lichaam is een geheel (= holisme)
Autocorrectie en autoregulatie
Het belang van een goede circulatie en goede nerveuze conductie. Zeer belangrijk in de osteopathie is een goede functie van het autonoom zenuwstelsel. Dit regelt automatisch al onze vitale functies (oa. ademen, bloedcirculatie, spijsvertering, hormonenproductie) en staat niet onder controle van onze wil. De balans tussen de twee delen, ortho- en parasympatisch systeem, moet goed in evenwicht zijn.